بی مناسبت نیست با تعزیت و تسلیت ، به مناسبت پانزدهم رجب سالروز ارتحال شهادت گونه بانوی بزرگوار حضرت زینب کبری (س) به عنوان پیام‌رسان عاشورای حسینی و انجام رسالت تاریخی خود در شجاعت ، استقامت ، صبر ، مدیریت بحران ، رسوا نمودن ظلم ظالمان ، ستم ستیزی ، و ماموریت یک مجاهد در هیاهو ، و غوغاسالاری دشمن ، تحمل همه ی مصائب ، و شاهد عینی همه رخدادها در کاروان حسینی بویژه روز عاشورا و در کاروان اسرا که علاوه بر تحقیر و آزار روحی و روانی برای اسرا می بایست بی قراری ها و نگرانی های کودکان ، واسرا را التیام می بخشید، و در ضمن ، ماموریت پیام رسانی کربلا را برای افکار عمومی که با پنداره های غلط ، و ذهنیت کاملآ منفی و عنودانه این کاروان را به عنوان خارجی القاء نموده بودند آنها را به حقایق آگاه می کرد. این رفتار حضرت زینب (س) نشان از الگو بودن زنان در عرصه دفاعی ، بازدارندگی ، مدیریت اجتماعی ، که نشان از عالمه و عقیله بنی هاشم بودن و میراث داری جاودانه تربیت پدر ومادر بزرگوارشان را به منصه ظهور گذاشتند ، و واقعا این جمله که «در کربا اگر زینب نبود کربلا در کربلا باقی می ماند» و امروز پرستاران عزیز کشور ما چه خانم ها و چه آقایان با الگو پذیری از حضرت زینب(س) رهروان راه واقعی ایشان در زمان دیگر مکان دیگر و با رخدادهای دیگر هستند که امروز به عنوان پیشقراولان و سنگرداران سلامت ، بهداشت و روان مردم وفادار و محبان اهل بیت و جامعه ایران اسلامی هستند که همان خصیصه ها و معیارهای صداقت ، ایمان ، محبت ، دلسوزی ، انجام ماموریت بویژه در بحران ابتلاء ویروس نو ظهور کرونا با جان مایه های وجودی خود سخاوتمندانه رسالت اجتماعی خود را با خطر پذیری در طبق اخلاص خدمت نهادند که همان مفسران آیه «ویوثرون علی انفسهم و لواکان بهم خصاصه» هستند. که صمیمانه از این ایثار جاودانه در تاریخ ایران اسلامی این فرشتگان نجات ، صمیمانه سپاسگزاریم.
ملتمس دعا؛محمد بنائیان سفید
