«باسمه تعالی»
قرآن کریم:«وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ ۖ وَاصْبِرُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ»(۴۶؛انفال)
«کالبد شکافی عدم پیشرفت و توسعه ی متوازن ورابطه آن با انتخاب مدیران غیر بومی»نویسنده:دکتر بنائیان سفید.
الف_ باتوجه به منابع انسانی فرهیخته وظرفیت های بزرگ خداداده:
۱_ سمنان از نظر برآورد ایمیکو؛ رتبه اول جهانی در مواد معدنی را دارد ودر بین ۷۱ نوع مواد معدنی در کشور ایران،استان سمنان دارای ۴۲ماده معدنی می باشد که در رتبه دوم مواد معدنی در کشور به شمار می رودکه بعضی از مواد معدنی ویژه ,مانند؛ سلیستین،سولفات سدیم،وزنولیت موقعیت بالایی در کشور دارد.که ذخایر احتمالی معادن استان، از نظر زمین شناسی، بیش از ۲/۲میلیارد تن است.که می تواند ظرفیت صادرات مهمی داشته باشد.۲_در بخش توانمندی های کشاورزی،ازکل اراضی ؛۱۹۸۱۹۱ هکتار زراعی،۱۴۳۹۱۵ هکتار باغی،۱۶۶۴۵۱ هکتار آبی،۳۱۷۴۰ هکتار دیم،وسعت مراتع۳۷۴۱۳۹۱،هکتار،مساحت جنگل۳۵۲۲۴۵هکتار،باغات پسته که محصول ارز آور است,۱۹۰۸۴ هکتار در ۲۰ واحد فرآوری،که با توجه به کیفیت زمین ومحصولات می تواند منبع بسیار مهمی برای اشتغال،درآمد،تولید محصولات استراتژی درنیازهای اساسی کشور بویژه در دامداری وپرورش طیور باشد.۳_دربخش گردشگری باتوجه به به ظرفیت های کویر، آثار وابنیه باستانی و تاریخی استان که بیانگر تاریخ تمدن ومدنیت ایران عزیز است. ظرفیت جنگلی،مراتع سرسبز وتنوع آب وهوا،چشمه سارها،آبشارها وعشایری استان که عشایر ایران،۲۵درصد از گوشت کشور را تامین ودر تنوع فرآورده های دامی و کشاورزی که بستر مناسبی را برای اقتصاد مقاومتی،وتولید صنایع دستی فراهم ودر جذب گردشگران داخلی وخارجی نقش موثری را ایفاء می نمایند.
۴_از نظر جایگاه علمی وهرم تحصیلات،وجود دانشگاه های معتبر ونیز آموزش وپرورش فعال که رتبه علمی آنان یا اول ویادوم در کشور می باشند نشانه استعداد واهتمام این سرمایه های اجتماعی وامید آینده کشور هستند.
ب_نتیجه گیری:این سوال در ذهن هر انسان آینده نگرونقاد منطقی خطور می کند که با وجود این همه ظرفیت ها،چرا استان سمنان در حد انتظار پیشرفت متوازن را ندارد؟!.و از برنامه ریزی آمایش سرزمینی مناسب برخوردار نیست؟!.
در پاسخ به این سوال باید به موانع زیر اشاره نمود.۱_انتخاب مدیران غیر بومی که بعضاً این استان را سکوی پرش خود قرار می دهند.واین مدیران استانی غیر بومی تا می خواهند به ظرفیت ها و شناخت منابع انسانی کار آمد پی ببرند زمانبر است وبا گزینش معاونین و مدیران غیر بومی وعدم تسلط ادراک کلی حوزه مدیریت وبعضا شجاعت تصمیم گیری برخلاف پیشنهاد مدیران ارشد را ندارند،عدم توجه به اولویت های استانی وظرفیت های آمایش سرزمینی که اتلاف منابع انسانی ومنابع مالی را بدنبال خواهدداشت.۲_ عدم همگرایی وهم افزایی بعضی از نمایندگان محترم ادوار مختلف،ونداستن برنامه توسعه‌ی استانی ورقابت های غیر معقول برای دلسوز نشان دادن به خدمت برای مردم حوزه انتخابیه مرتبط وبعضا تلاش برای تصاحب مدیریت ها برای گرایش های سیاسی،حزبی و…که صلاحیت های حرفه ای واخلاقی لازم مدیریت ها را ندارند، زمینه تغییر مدیران ناکار آمد، نظارت مستمر و ارزیابی کمرنگ می شود.۳_از همه مهمتر ایجاد دوقطبی نمودن بین مردم حوزه انتخابیه ونیز تعمیم آن در اختلاف بین شهر های تابعه استان به مرور اختلاف تصنعی بین شهرستان های تابعه استان گسترش می یابد که این مهم بخصوص در هنگام تبلیغات انتخاباتی وفشار بر مسئولین از اهرم مردمی بدون توجه به برنامه توسعه ورعایت عدالت در توزیع منابع؛ فرصت های نظارتی را کاهش واین دعواها زمینه اعتماد مردم را به دولت کاهش می دهد، بویژه که بعضی از آنها کارها وپروژه های دولت را به نام خود وعملکرد خود می نویسند که نقش فرمانداران ومسئولین شهر در تاییدویاسکوت این ادعاها،بی تاثیر نیست.۴_برای رهایی از این دوقطبی سازی که آفت وحدت وانسجام اجتماعی ووفاق ملی می باشد از وزیر محترم کشور تقاضا می شود اولا استانداران ومدیران کل را از افراد بومی دارای عملکرد مثبت وصلاحیت های حرفه ای ،اخلاق مدارو قانونگرا انتخاب نمایندکه ادراک کلی از ظرفیت های منابع انسانی ،اقتصادی و فرهنگی دارند .وافرادی که انتخاب می شوند باید عدالت حکمرانی را هم در انتخاب مدیران بومی با توجه به شاخص های جمعیتی وحرفه ای شهرستانهای تابعه توجه کنند وهم ملاک عملکرد، مبتنی بر برنامه توسعه‌ی کشور وآمایش سرزمینی استان باشد.ومشارکت مردم را درتوسعه، نظارت وقضاوت در عملکرد ملحوظ نظر قرار دهند.اگر این ویژگی‌ها رعایت شود، اینکه استاندار از مرکز استان یا جای دیگرباشد تفاوتی نمی کند چون دسترسی به نیروهای بومی در استان، بعد از پایان مسئولیت میسور است.وحقی از نیروهای بومی کارآمد تضییع نمی شود.
وآخر دعوانا آن الحمدلله رب العالمین
